«Μι τ’ αρβανκίσιου»

(Τώρα που ο Δήμαρχος έφερε για όλη την πόλη νερό Ερμακιάς που είναι τόσο χωνευτικό, παραθέτουμε παρακάτω μια συζήτηση που είχαν προ ετών δύο συμπατριώτες μας πάνω στο θέμα αυτό.)

Ου Μήκας κι ου Παναιώτς συζητούσαν στου παζάρ΄για του νιρό τσ’ Ιρμακιάς, λίγουν κιρό προυτού να του φέρν σην Κόζιαν’

-Τα ‘ μαθις, αρά, Μήκα; Του νιρό π’ τα μας φέρν είνι τόσου χουνιφτικό που άμα τρως κι πίντς  απ’ αυτό σι μια ώρα χουνέβ’ς κι θέλτ’ς να ξαναφάς. Τρανό κακό μας βρήκιν! ….Ιμείς μι του σημιρ’νό του νιρό δεν μπουρούμι να τα βγάλουμι πέρα ‘ που ψουμί,. ουόχ’ κι μι του κινούργιου του χουνιφτ’ κό.

-Ιγώ ντίπ δεν στινουχουρούμι, Παναιώτ’

-Γιατί αρά;

-Ιέχ’ να φάει ανακάτουμα μι τ’ αρβανκίσιου, που τα πάει γόνα!

 

«Ιργουλαβία τς στρατώνις….»

Ο Κουζιανίτς  ου Γιαχνίκας μι τ’ χαμάλα είχιν αναλάβ’ ιργουλαβία ν’ αδειά τς βόθρ’ δηλουνότι τς Καλλιόπις απ’ τς Στρατώνις τς Κουζάνης. Ου διαχειριστής είχιν βάλ’ κι έναν στρατιώτ’ να κρατάει λουγαριασμόν να μιτράει δηλουνότι τα βαρέλια γιατί μι βαρέλια ήταν η ιργουλαβία.

Όταν σώθ’κιν η δ’λειά κι πάει ου Γιαχνίκας να πλιαρουθεί τουν ρουτάει ου διαχειριστής.

-Δι μι λες Πόσα βαρέλια αδιάσετι΄

-156 κυρ διαχειριστά.

-Ου στρατιώτ’ ς  λέει 153

-Τα σι γιλάσου κυρ διαχειριστά; 156 σι λέου ήταν. Ου διαχειριστής όμους ιπέμεινιν ότι δεν μπορούσιν  να τουν πλιαρώσ’ για παραπάν’ από 153. Ιπέμεινιν κι ου Γιαχνίκας, αλλά όταν είδιν ότι δεν μπουρούσιν να γεν’ τίπουτας είπιν.

-Τι να σι πω κυρ διαχειριστά. Ιγώ σι λέου ήταν 156.

Αν ισύ θέλτς να μι φας τρία βαρέλια σκατά…φάτα.